Ik wil vertellen over de bomen die altijd in stilte alles ondergaat,hun stam mee kan bewegen en ik het vaak aanraak, om te voelen hoe de stam mij vult, en ik kan luisteren naar de sappen die heen en weer de stam weer vult, in het reiken naar de takken, die vanuit geduld nog even wachten in het onthullen van het nieuwe blad.De wortels kunnen kruipen onder de grond en soms wat paden weten op te tillen,zo sterk en gegrond ik zou kunnen zijn, soms de wortels volg in het spreiden, waarvan ik weet als ik sta te omhelzen met een vriendelijke boom, die mij de kracht kan geven in het laten zien, dat wat er ook ontstaat in de winter en de zomer,in de lente en de herfst in de stilte die een boom aan kan geven in wat ik herken.Zomaar in een stilte te kunnen staan,in wind en regen in de schrale kou,in het kerven van de stammen, daar een liefde wordt verklaard,waarin soms het kappen van wat bomen mij pijnlijk kan herinneren dat de natuur dat nooit zou willen, daar eigenlijk ook nooit om vraagt.Maar dat de mensen denken te vernielen voor hun eigen belang,omdat zij niet weten hoe de zuurstof die het geeft zo'n rijkdom is en in mijn tuin ik weet te vertellen wat de bomen kunnen doen.Zij geven de schaduw voor de zon,de verkoeling in de hitte,het geluid wanneer het beweegt, door een straffe wind, kan ik blijven luisteren wat het mij verteld hoe belangrijk bomen zijn in de compleetheid van de natuur.Als er geen bomen zijn, dan valt het ademen zwaarder,dan heb ik weinig te omarmen om te voelen hoe belangrijk bomen zijn.En kan ik mij niet meer laven in de energie die het geeft,om te kunnen vertellen dat mijn stamboom, waaruit mijn schrijven is ontleent,waarin ik weet te kijken hoe de boom in de natuur beweegt,en daar mijn eigen beweging in mijn schrijven in terug kan zien.De eenheid kan voelen met de natuur,wat ik uiteindelijk ook ben. Daar een boom een onderdeel van kan zijn, in het bespreken hoe het voelt, om mij zo natuurlijk te kunnen voelen.In de stamboom van mijn eigen spreken en mij ook als een boom zou kunnen voelen,vanuit de status waar ik uit schrijf en het heerlijk vind om over de natuur te schrijven omdat ik daar zelf een onderdeel van ben.
donderdag 25 januari 2024
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Beschreven Blad.
Naarmate het licht verschijnt , in de tijd van openbreken en het geluid wat ronder in mijn energie weer komt, vanuit een weldaad van ontvou...
-
Naarmate het licht verschijnt , in de tijd van openbreken en het geluid wat ronder in mijn energie weer komt, vanuit een weldaad van ontvou...
-
Ik neem je mee naar de taal die een verlichting heeft,die in het moment van schrijven kan ontstaan , die alles oplicht in het wezenlijk kun...
-
Het blijft een genoegen om terug te komen in waar ik ben,het zijdelings bespreken, waar alleen de eenling kan zijn . De eenling in het sch...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten