De gevouwen handen die ik zie en naar mij reiken en kan zien waar de energie vandaan kan komen, in het besef waaruit ik leef .Waar mijn gebaar tot een andere orde reikt,in de geulen die verschijnen en alles openbreekt om zoveel mogelijk te erkennen dat mijn stem die het meeste geeft, geen verandering kan brengen als ik mijzelf steeds overlees.De ervaring die het heeft en in de juiste vorm kan gieten,zo zuiver en altijd iets geneest, omdat het wonder in eigen spreken de taal nu herkent,geen vermaken zich nog wendt, in wat het is geweest in een gelijkwaardig kunnen zijn van eigen taal zodat de belichaming draagt in de voortgang van mijn dagen.Na die tijd waar ik naar kijk en geen juiste vorm is te vinden,dan alleen mijn eigen tijd waar ik mij in kan bevinden,de roos ook plukt om mij te verbinden in wat het lijkt,om het dierbaar kostbaar te laten zijn in alle gevolgen die er kunnen zijn in mijn uitreiking naar mijzelf soms tot een einde lijkt in wat ik kan ervaren.De juiste vorm voor mij staat,de juiste woorden ook gebruik om mij niet blind te staren in wat ik heb bereikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten