Armoede.

De grote armoede die kan ontstaan   en niet in geld is uit te drukken, in de werkelijkheid van het geluid die ik hoor tikken,en mij kan laten gaan in de taal van verbinding,in te weten wat echte armoede kan betekenen. Hoe het voelt om jezelf niet te kunnen verstaan.En brengt mij terug naar mijn jeugd,waar de echte armoe overheerste,waar taal geen plek innam, dan te ervaren wat er gebeurde,zelf mijn eigen conclussie's trok en zonder te beseffen, dat in de armoe waar wij in leefde, voor mij heel gewoon bleek te zijn en ik mij terug trok als kind om met mijzelf te blijven spreken en speelde met mijzelf alleen.Dat was toen een vorm van overleven,van alle armoe die er was,geen brood om te eten,geen cent te makken, in wat er werd verteld,dat al het geld werd opgezopen door alle mannen die mijn moeder had.En heb eigenlijk nooit begrepen wat armoe ook kan doen, in het kunnen weten dat niet het geld de reden was,maar de communicatie onderling.Altijddurende al die tijd heb ik moeten aanvoelen zonder een gesprek,maar in mijn ervaren werd gezet,en daar als kind de afstand kon voelen in de armoe die er toen was.Terwijl in dit moment ik nog steeds kan voelen wat een armoede kan doen,door niet te spreken in het laten overkomen,vanuit het besef, dat zodra ik mijn eigen stem kan horen, mijn blik zo kan veranderen in alles wat ik zeg.De armoede is verschoven door niet te spreken met jezelf,door te blijven luisteren naar de ander,door de maskers die wij dragen en dat op een facebook plaatsen,met een lach van een boer die kiespijn heeft, en willen zien dat alles ok is en de armoede die ik zie, zo overweldigend aanwezig is en net als vroeger ik mij er van distantiër. In het besef dat geld niet die armoede draagt,maar in eigen reflexie niet te durven staan,niet te durven spreken in eigen taal,jezelf in de schaduw blijf zetten en een ander daarin altijd voor laat gaan.Dat is de armoede ten top,die in een notedop kan worden verteld, vanuit mijn eigen ervaren, dat er alleen een armoede kan ontstaan om niet te durven luisteren naar jezelf.Om te blijven ervaren, dat dit bestaat,dat wanneer je schrijft of spreekt, het juist dan kan ontstaan en geen intelligentie het raakt, om uit deze armoe te stappen.Armoede kan betekenen dat de honger die er heerst,door al het vechten om een stukje land en daar in feite de grootste armoede zit.De negativiteit die overheerst in het bepalen, dat armen en rijken tegenover elkaar gaan staan,dat de vlag in de wimpel die wappert, niets zegt over de armoede in eigen taal en de facetten die ik net benoemde, niets heeft te maken met het fundament van spreken, in hoe men zichzelf zou kunnen verstaan.En daar de armoede kan ontstaan die ik vaak  heb gevoeld,en nu kan beschrijven wat het heeft gedaan, in de vorm van ontwijken van jezelf en ik dit wil laten zien wat echte armoede kan betekennen zoals ik het nu beschrijf.